رئیس کنفدراسیون صادرات ایران عنوان کرد: چشم انداز صادرات در سال 96

Article Id :17032018

به گزارش روابط عمومی کنفدراسیون صادرات ایران، محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات در یادداشتی به تشریح وضعیت صادرات در سال 96 پرداخته است:

صادرات بخش مهمی از اقتصاد کشور است و پیش‌بینی آن می‌تواند برای اقتصاد و فعالان اقتصادی مهم باشد. اما درواقع به اعتقاد من موضوع صادرات در سال 96 تفاوت چندانی با سال 95 نخواهد داشت. در حال حاضر دولت و فعالان اقتصادی ملزم به رعایت اقتصاد مقاومتی هستند، یعنی تولید باید صادرات محور و درون‌زا و برون‌نگر باشد. بنابراین اگر قرار است تولیدی صادرات محور ایجاد شود، باید از کیفیت و قیمت مناسب و مطلوب و از شرایطی برابر نسبت به رقبای سرسخت خود در دنیا برخوردار باشد. اما موضوع مهم این است که اگر قرار است تولیدی صادرات محور در کشور صورت بگیرد، باید بسترهایی برای آن ایجاد شود که البته تا به امروز این بسترها گشوده و ایجاد نشده است. لذا اگر در بررسی‌ها این‌طور مشخص می‌شود که ارزش سبد صادراتی کالای ایران نسبت به واردات ناچیز است به این دلیل است که قیمت تمام‌شده تولید در کشور بالا و غیررقابتی است. حتی در شرایطی که کیفیت محصولات خوب است، قیمت‌ها بالا و غیررقابتی است و در حالتی که قیمت‌ها مناسب و پایین است، کیفیت نامطلوب بوده است. به‌این‌ترتیب اگر قرار است به نقطه مشترکی برای افزایش صادرات رسید باید امکانی را ایجاد کرد که شرایط تولیدکننده ایرانی با شرایط رقبایش در سایر نقاط جهان برابری کند. این امکان برابر هم درواقع به شرایط برابر در محیط کسب‌وکار، نرخ بهره تسهیلات، بهره‌وری، بسته‌بندی و حمل‌ونقل و مواردی از این قبیل خلاصه می‌شود. این در حالی است که در کشور به دلیل مناسب نبودن فضای کسب‌وکار در هر حوزه‌ای مشکلاتی خاص وجود دارد. در حال حاضر بهره‌وری واحدها مشکل‌ دارد. قیمت تمام‌شده محصولات بالاست و در حوزه بسته‌بندی به‌شدت ضعف وجود دارد. در زمینه حمل‌ونقل، تقریباً به‌غیراز حمل‌ونقل دریایی و در بعضی موارد حمل‌ونقل زمینی برای کالاهای فاسدشدنی امکان صادرات وجود ندارد. تمام این مسائل علاوه بر غیرواقعی بودن نرخ ارز در مقابل نرخ تورم در کشور مطرح می شود که در واقع فرصت را از صادرات می گیرد. بنابراین اگر نگاه و برنامه‌ای بلندمدت به صادرات وجود نداشته باشد، هرسال مانند شرایط سال قبلش سپری می‌شود و اتفاق خاصی هم نخواهد افتاد. البته در این شرایط شاید بهبودی هم حاصل شود، اما درواقع این بهبود به‌اندازه توقع فعالان اقتصادی نخواهد بود. درنتیجه به اعتقاد من، اگر موضوع اقتصاد مقاومتی جدی گرفته شود و دولت و مدیران به این باور برسند که سیاست‌هایشان را بر اساس اقتصاد مقاومتی وضع کنند، نه اینکه اقتصاد مقاومتی را با سیاست‌های گذشته خود تطبیق دهند، در درازمدت می‌توان امیدوار بود که به کشوری تولیدکننده صادرات محور تبدیل شویم. در غیر این صورت، سال‌های بعد هم تغییرات زیاد و البته کاربردی ایجاد نخواهد شد. همچنین هم این‌گونه می‌شود که با بالا رفتن قیمت نفت، صادرات کشور رشد می‌کند و در مقابل هم با کاهش قیمت نفت، صادرات دچار افت می‌شود. این مساله به این دلیل رخ می‌دهد که رشد و کاهش صادرات منشعب از قیمت مشتقات نفتی است نه توليد محصولات صنعتي و يا كشاورزي. بنابراین تا زمانی که مشكلات توليد در بخش هاي مختلف برطرف نشود و سبد صادراتي سهم بيشتري از صادرات محصولات تمام شده و يا با ارزش افزوده بالا كالاهاي صنعتي، کشاورزی و معدني تشكيل ندهد، شرایط هم تغییری محسوسي نخواهد كرد. البته باید توجه کرد سال ٩٦ نسبت به سال هاي قبل شرايط متفاوت تر است، چرا كه از يكطرف با روی کار آمدن دولت جديد امریکا و تاتير آن در عرصه جهانی ممكن است توافقات هسته‌ای را دستخوش تغییراتي كند و از طرف ديگر با پيش رو بودن انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری در كشور بايد منتظر ماند تا با انتخاب رييس جمهور دوازدهم مشخص شود شرايط چگونه ادامه پيدا خواهد كرد.