اما و اگرهای ورود زعفران به بورس کالا

Article Id :17021939

به گزارش روابط عمومی کنفدراسیون صادرات ایران، امروز خبر جدیدی برای کشاورزان زعفران منتشر شد. به‌این‌ترتیب که بنابر گزارش بورس کالای ایران، کشاورزان می‌توانند در این بازار از طریق سپردن محصولاتشان به انبار استاندارد تعیین‌شده سازمان تعاونی روستایی، زعفران تولیدی‌شان را در بورس کالا بفروشند. 

بدین ترتیب تولیدکننده‌ها و تجار بزرگ می‌توانند از این طریق به خرید زعفران اقدام کنند. این گزارش همچنین می‌گوید: با راه‌اندازی بورس زعفران کشاورزان می‌توانند با ارائه محصول خود به انبارهای بورس کالا و دریافت قبض انبار، از این قبض به‌عنوان پشتوانه تسهیلات استفاده کنند. بااین‌حال ورود زعفران به بورس کالا هنوز اماواگرهای زیادی دارد. 

غلامرضا میری، رییس اتحادیه صادرکنندگان زعفران در گفتگو با سایت خبری اتاق تهران دراین‌باره بیان کرد: این بار اول نیست که زعفران وارد بورس کالا می‌شود؛ اما هر مرتبه مشکلاتی در این زمینه ایجاد می‌شود. البته باید تاکید کرد که صادرکنندگان و فعالان حوزه زعفران واقعا خوشحال می‌شوند اگر اهدافی که روی کاغذ نوشته‌شده محقق شود، ولی همیشه صحبت‌ها با عمل‌ها متفاوت بوده است.

 میری ادامه داد: 10 سال پیش هم‌صحبت از حضور زعفران در بورس کالا بود، به دلیل همین عدم انطباق نوشته‌ها با عمل من مخالف بودم. این مخالفت هم به نظر من به این خاطر بود که امکان حضور زعفران در بورس کالا وجود ندارد. اما بااین‌حال اگر اهداف روی کاغذ در عمل محقق شود همه راضی هستند.  

او اضافه کرد: برای حضور زعفران در بورس کالا دستاوردهای مختلفی بیان می‌شود، به‌طور مثال گفته می‌شود دست دلالان کوتاه می‌شود، ثبات قیمت به وجود می‌آید و فضایی ایجاد می‌شود که صادرکننده با خیال راحت زعفران بفروشد. خب درواقع تمام این موارد از آرزوهای فعالان این عرصه است، اما همیشه مسائلی پیش می‌آید که این اهداف محقق نمی‌شود. چراکه زمانی که در کلام جوری صحبت شود و در اجرا چیز دیگر اتفاق افتد، هدفی هم محقق نمی‌شود.  

رییس اتحادیه صادرکنندگان زعفران تاکید کرد: زعفران مانند عدس، لوبیا و رب و آهن و مس و دیگر کالاهایی که در بورس کالا عرضه می‌شود، نیست. در زعفران، کشاورز ساعت 2 تصمیم می‌گیرد محصولش را بفروشد. اما به‌طور مثال ساعت 2 بانک‌ها تعطیل هستند. به‌این‌ترتیب کشاورز در حالت سنتی زعفرانش را به مغازه نزدیک خانه‌اش می‌فروشد و پولش را هم نقد دریافت می‌کند. اما حالا گفته می‌شود کشاورز زعفرانش را به سازمانی ببرد و امانت بدهند و پول هم نگیرد. حالا در این سیستم جدید گاهی انباردار و نمونه‌بردا نیستند و محصول کشاورز روی دستش می‌ماند. بنابراین واقعاً این بورس کالا چه امتیازی برای کشاورز دارد؟ اگر برای کشاورز امتیازی قائل شده باشند ماجرا متفاوت می‌شود.  

میری درباره امتیازات به کشاورز ادامه داد: باید امتیازی در مقابل بخش خصوصی ایجاد کنند که کشاورز راضی شود زعفرانش را به‌جای بخش مثال بگویند بخش خصوصی پول یک‌ماهه می‌دهد ما نقد می‌دهیم. یا اگر بخش خصوصی ظرف 4 ساعت آزمونی که انجام می‌دهد، ما ظرف 2 ساعت آزمون انجام می‌دهیم که درواقع اصلاً امکان ندارد زیر 4 ساعت آزمونی انجام داد. بنابراین باید امتیازی برای کشاورز ایجاد کنند تا او برود و محصولش را در بورس کالا عرضه کند. پس می‌بینیم که امتیازی وجود ندارد و بورس کالا با این برنامه‌ای که دارد نمی‌تواند موفق عمل کند. اما بااین‌حال به گفته میری، می‌توان حضور زعفران در بورس کالا را فعال کرد و کاری کرد که زعفران در بورس قرار گیرد. البته آن‌هم باید با تعامل با بخش خصوصی باشد نه ندیده گرفتن بخش خصوصی.

او گفت: در این سیستمی که الان گفته می‌شود بخش خصوصی و توانمندی‌های آن نادیده گرفته‌شده است. بخش خصوصی ظرفیت 450 تن بسته‌بندی استاندارد را دارد. بخش خصوصی سالانه ظرفیت 150 تن صادرات دارد که الان به 47 کشور دنیا صورت می‌گیرد. بخش خصوصی در بسته‌بندی و توزیع در سطح کشور فعال است و می‌تواند 70 تا 100 تن بسته‌بندی برای فروش در سطح داخل دارد. حتی بخش خصوصی ایران 80 درصد بسته‌بندی زعفران جهان را انجام می‌دهد. چرا در این سیستم این موارد و توانایی‌ها نادیده گرفته می‌شود.  

رییس اتحادیه صادرکنندگان زعفران ادامه داد: به‌این‌ترتیب چرا باید برای فعالیت بخش خصوصی محدودیت ایجاد کرد؟ ظرفیت بالایی برای بخش خصوصی و واحدهای تجاری و صادرکنندگان وجود دارد. اما درواقع بورس در اینجا چه اقدام مثبتی قرار است انجام دهد؟ اگر قرار است کشاورز محصولش را به انبار ببرد و قبض دریافت کند و آن را در بازار خریدوفروش کند، به‌غیراز افزایش قیمت کار دیگری انجام می‌دهد؟ این در حالی است که باید به دنبال ثبات قیمت و توسعه صادرات بود.

منبع: اتاق بازرگانی تهران