کوتاهی ما در معرفی فرصت های سرمایه گذاری به دنیا

شناسه خبر :95101669

به گزارش روابط عمومی کنفدراسیون صادرات ایران، احمد پورفلاح در یادداشتی به بررسی وضعیت جذب سرمایه‌گذاری خارجی و معرفی فرصت‌های مرتبط با آن به دنیا پرداخته است:

از هیئت هایی که در چند ماه اخیر پس از توافق ژنو به ایران آمدند شنیدیم که آنچه در کشورمان می بینند با تصوری که پیش از سفر به ایران داشتند متفاوت است. بسیاری از فعالان اقتصادی که به کشورمان سفر کردند از این می گفتند که خانواده هایشان به دلیل سفر به ایران نگران آن ها هستند و این نگرانی علاوه بر امنیت حتی در مورد تغذیه ومحل سکونت هم وجود داشته است

اما در ادامه اشاره می کردند که آنچه از واقعیت های ایران می بینند بسیار متفاوت از خبرهاییست که در دیگر کشورها در ارتباط با ایران منتشر می شود. این مسئله یعنی ذهنیت اجتماعی دیگر مردم جهان از کشور نشان می دهد که ما در زمینه اطلاع رسانی در مورد فضای داخل کشور و ارائه تصویر درست از آنچه در مرزهایمان می گذرد بسیار ناموفق عمل کردیم.

در ارتباط با مسائل اقتصادی هم به طور مشخص به درستی عمل نکردیم. درباره توانمندی های ما مطلقا در بازارهایی که می توانند بازارهای جذب و مصرف ما باشند بسیار کم اطلاع رسانی شده است. این اطلاع رسانی تا جایی ناکارآمد بوده است که با وجود حضور شرکت های خارجی در نمایشگاه های ایران، مطلقا ایران در نمایشگاه های کشورهای خارجی حتی کشورهای منطقه ای حضور پیدا نکرده است.

در گذشته های نه چندان دور وابسته های بازرگانی ما مطالعه محیطی، دریافت اطلاعات منطقه ای و عرضه گزارشی در این باره که چه تولیداتی از ایران در منطقه ماموریتی آن ها قابل عرضه است را وظیفه خودشان نمی دانستند و اطلاعات بازارها را جمع آوری و به داخل منعکس نمی کردند.

ما در معرفی فرصت های کشور در رسانه های خارجی آنقدر ضعیف عمل کردیم که حتی سرمایه گذاران کشورهای مجاور هم نسبت به فرصت های سرمایه گذاری در ایران اطلاعات درست ندارند در نتیجه انگیزه لازم برای ورود سرمایه گذاران به کشور ایجاد نشده است. در واقع ما در زمینه نشان دادن تصویر درستی از فضای اقتصادی کشور و فرصت های سرمایه گذاری در ایران هیچ سرمایه گذاری انجام ندادیم. در یک سال گذشته با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی جدید ایران به فرصت های سرمایه گذاری و فضای داخل ایران بیشتر توجه می شود.

برای مثال در وزارت امور خارجه وابسته های بازرگانی در سفارت خانه پیش از عزیمت به محل ماموریت در بدنه اتاق های مشترک با توافق سازمان توسعه تجارت توجیه می شوند. این علائم را می توان به عنوان قدم های مثبت در نظر گرفت اما کافی نیست. منابع زیر زمینی، صنایع دستی، فرصت های گردشگری و دیگر توانمندی علمی و صنعتی ایران هم چنان به جهان معرفی نشده است.

درحالیکه فارغ التحصیلان دانشگاهی، دانش آموزان و دانشجویان ایرانی در المپیادهای جهانی رتبه های علمی قابل توجهی را کسب می کنند اما این اطلاعات هنوز به آن سوی مرزها با تفصیل معرفی نشده است. تحقق این مسئله نیازمند یک برنامه و استراتژی است و این برنامه نباید صرفا در مورد یک زمینه از اقتصاد طراحی شود.

 استراتژی برای معرفی گردشگری بدون در نظر گرفتن دیگر بخش های اقتصاد ناکافی است و البته همه آحاد مردم اعم از دولت و بخش خصوصی باید به این باور برسند و نسبت به معرفی فرصت های سرمایه گذاری و ظرفیت های توسعه احساس مسئولیت کنند. بعد از برجام حرکت هایی آغاز شده است که کافی نبوده است.

چرا؟ پاسخ این است که ما در این زمینه آموزش ندیده ایم. بخش خصوصی ما توان مذاکره و ایجاد ارتباط با بسیاری از گروه هایی خارجی که به ایران سفر کردند را ندارد. ما حتی طرح یا برنامه ای که پروژه ای را آنالیز کرده باشد نداریم و متاسفانه باید بگویم که حتی یک بروشور یا یک کارت نه در بهترین شرایط به زبان اصلی آن کشور بلکه به زبان انگلیسی هم در شرکت های ایرانی برای عرضه به شرکت های خارجی وجود ندارد.

با توجه به این شرایط از اقتصاد بین الملل نه در حد جمعیت و مساحت کشور و نه در سطح حجم بازرگانی مان که رتبه 18 جهان را داریم طرحی نبستیم و سهمی نبردیم. ما یکی از ده کشور پرجاذبه جهان در گردشگری هستیم اما از هزار و 500 میلیارد دلاری که گردشگران در سراسر جهان خرج می کنند، حتی در حد 10 درصد هم سهمی نداریم و با توجه به ظرفیت های گردشگری در کشور نمی توانیم به 3 یا 4 میلیارد دلار از درآمد های فعلی گردشگری در کشور هم دلخوش باشیم.

تمام این نقص ها و کاستی ها به این بازمی گردد که نتوانستیم اطلاعات را خوب فرآوری کنیم. فرآوری اطلاعات امروز یک علم است. اینکه چطور بتوانیم توانمندهایمان را عرضه کنیم و از آن بهره برداری کنیم یک علم است. در این زمینه کوتاهی کردیم و یکی از مهم ترین دلایل عدم موفقیت ما در معرفی فرصت های سرمایه گذاری این است که که نتوانستیم اتاق فکری تشکیل دهیم که اطلاعات را آنطور که دنیا آن را دوست دارد در اختیارش قرار دهد.

این در حالی است که اگر در این زمینه تجدید نظر کنیم و با برنامه این فرصت ها را به دنیا معرفی کنیم می توانیم به اینکه اقتصاد کشور سهمش را از رفت و آمدهای تجاری در جهان بگیرد و همیشه یک اقتصاد تک محصولی نباشیم، امید بیشتری داشته باشیم.

منبع: سایت اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران